Wyróżniamy też typy pośrednie tych faktur. Sposób operowania dyna­miką, artykulacją i kolorystyką wpływa na homogenizację faktury polige- nicznej i odwrotnie. Na przykład wydobywanie dźwięków arco i pizzicato poligenizuje homogeniczne brzmienie zespołu instrumentów smyczko­wych, powoduje rozwarstwienie brzmienia. Homogenizowanie poligenicz- nego brzmienia orkiestry można uzyskać np. przez zastosowanie stac­cata fagotów i instrumentów smyczkowych, zdwojeń w ramach określonej struktury harmonicznej, w związku z czym mogą się tworzyć brzmienia jednorodne w ramach zespołu orkiestrowego.Biorąc pod uwagę sposób skoordynowania elementu melodycznego z har­monicznym wyróżniamy następujące rodzaje faktur:  monofoniczną,   polifoniczną,homofoniczną,    typy pośrednie: homofonizującą i polifonizującą.

Monotonia to inaczej jednogłosowość. Utwór muzyczny pozbawiony jest elementu harmonicznego (np. muzyka ludów prymitywnych, chorał gre­goriański, pieśni ludowe).Homofonia polega na aktywności melodycznej tylko jednego głosu, naj­częściej najwyższego, pozostałe zaś przyjmują rolę towarzyszenia harmoni­cznego. Decydującą rolę odgrywa czynnik wertykalny — akordowy. Towarzyszenie może przybierać postać zwartych akordów lub figuracji melodycznej bądź harmonicznej.Istota faktury polifonicznej polega na równoczesnym prowadzeniu dwóch lub więcej samodzielnych linii melodycznych, opartym na prawach harmonicznych cechujących system tonalny w danej epoce historycznej. Decydującą rolę odgrywa czynnik linearny.