TRZY TYPY FORMY
Wyróżniamy też typy pośrednie tych faktur. Sposób operowania dynamiką, artykulacją i kolorystyką wpływa na homogenizację faktury polige- nicznej i odwrotnie. Na przykład wydobywanie dźwięków arco i pizzicato poligenizuje homogeniczne brzmienie zespołu instrumentów smyczkowych, powoduje rozwarstwienie brzmienia. Homogenizowanie poligenicz- nego brzmienia orkiestry można uzyskać np. przez zastosowanie staccata fagotów i instrumentów smyczkowych, zdwojeń w ramach określonej struktury harmonicznej, w związku z czym mogą się tworzyć brzmienia jednorodne w ramach zespołu orkiestrowego.Biorąc pod uwagę sposób skoordynowania elementu melodycznego z harmonicznym wyróżniamy następujące rodzaje faktur: monofoniczną, polifoniczną,homofoniczną, typy pośrednie: homofonizującą i polifonizującą.
MONO I HOMOFONIA
Monotonia to inaczej jednogłosowość. Utwór muzyczny pozbawiony jest elementu harmonicznego (np. muzyka ludów prymitywnych, chorał gregoriański, pieśni ludowe).Homofonia polega na aktywności melodycznej tylko jednego głosu, najczęściej najwyższego, pozostałe zaś przyjmują rolę towarzyszenia harmonicznego. Decydującą rolę odgrywa czynnik wertykalny — akordowy. Towarzyszenie może przybierać postać zwartych akordów lub figuracji melodycznej bądź harmonicznej.Istota faktury polifonicznej polega na równoczesnym prowadzeniu dwóch lub więcej samodzielnych linii melodycznych, opartym na prawach harmonicznych cechujących system tonalny w danej epoce historycznej. Decydującą rolę odgrywa czynnik linearny.