Poliserializm polega na wprowadzeniu oprócz serii interwałowej (wyso­kościowej) innych serii porządkujących np.: rytm, dynamikę, barwę czy artykulację. Muzyka serialna dysponuje zatem różnymi wysokościami, długościami ich trwania, stopniami dynamicznymi, sposobami uderzania instrumentalnego, barwami instrumentalnymi. Jeśli wszystkie elementy utworu są ujęte w serie to możemy mówić o serializmie totalnym.Jeżeli dla przykładu weźmiemy cztery dźwięki — a, b, h, c; cztery długości trwania — J) J),J, cztery stopnie dynamiczne —/, mf, p, pp\ cztery sposoby uderzania — spiccato, staccato, portato, legato; cztery barwy instrumentalne — obój, altówkę, klarnet, wiolonczelę, możemy sobie wyobrazić, że ilość uzyskiwanych kombinacji jest ogromna.

jednoczesnym nieserialnym traktowaniu innych. Hierarchia ważności tych elementów bywa zmieniana.. Messiaen wpadł na pomysł wprowadzenia 12 różnych wartości ryt­micznych, odpowiadających skali dwunastostopniowej.Koncepcję tę przyjął i rozszerzył P. Boulez.Serie głośności i artykulacji budowane są dość sztucznie, bowiem ich prawidłowa realizacja przekracza możliwości wykonawcze i percepcyjne.Przedstawicielami poliserializmu są: P. Boulez, K. Stockhausen, L. Berio.Proces serializowania przyczynił się do powstania punktualizmu. Ponie­waż dźwięki w serii zyskują na samodzielności, całość nie będzie od­bierana tak, jak została skonstruowana, lecz jako zbiór poszczególnych punktów o różnych cechach (różnice wysokości, czasu trwania, dynamiki, artykulacji, rejestru).

Jest to technika, której istotę stanowi wykorzystanie czysto brzmienio­wych właściwości materiału dźwiękowego, przy czym równorzędne zna­czenie mają dźwięki o ustalonej i nie ustalonej wysokości brzmienia. Punkt ciężkości przesuwa się na stronę technologiczną procesu formu­jącego, który polega na: O stosowaniu nowatorskich pod względem brzmienia zestawień instrumen­tów i zespołów tradycyjnych, zakazanych w dziewiętnastowiecznej na­uce instrumentacji.Termin metabolizm oznacza szeroko pojęte przetwarzanie materiału dźwiękowego. Wyróżniamy metabolikę jedno-, dwu- i wielostopniową, tzn taką, w której materiał już przekształcony jest dalej modyfikowany. Najdalej posunięty proces metaboliczny to przetwarzanie materiału dźwiękowego na fale świetlne.