Spektakl, który zakończył pewną epokę mło­dego teatru w Polsce. Potem cofam się o lat dziesięć, by poka­zać spektakl Spadanie Teatru STU z Krakowa, który w 1970 roku tę epokę rozpoczął. Co działo się między tymi dwiema atami. Następowały kolejne, z roku na rok podejmowane próby uporania się z chaosem i absurdalnością otaczającego świata, azdego roku starsi i młodzi twórcy młodego teatru ze zdumie­wającą uporczywością powracają do odkryć ciągle tych samych- ze dali się nabrać, wyrazili zgodę na ten absurd i chaos ukry­ty pod cienką warstwą uzasadnień „w imię dziejowej koniecz­ności”, a tym samym zrzekli się odpowiedzialności za to, co ich otacza, brnąc coraz dalej w małe świństwa i wielkie kompro­misy. Rozwój świadomości młodego teatru zamyka się w tym błędnym kole. Każde pokolenie teatralne usiłuje więc odzy­skać (swoje) przepłakane lata.