ODKRYCIE FAŁSZYWYCH KART
Spadanie odkrywa — powie Nyczek — „fałszywe karty słów i gestów kiedyś zapisanych, demaskuje puste deklaracje artystów i pisarzy, bojowników oglądających śmierć z reporterskiej kabiny”. Spadanie, jakkolwiek uznane przez krytykę i publiczność za spektakl roku, nie było wydarzeniem jedynym. W tym czasie pojawiły się inne równie ważne zapowiedzi ożywienia studenckiego teatru. Interesującym i odpowiadającym nastrojom tego okresu był spektakl Teatru Ósmego Dnia Wprowadzenie do… Ramę tego spektaklu stanowi sytuacja przygotowywania rocznicowej akademii. Tematem zaś głównym jest pokazanie kostnienia żywych niegdyś rewolucyjnych idei. Udanym przedstawieniem okazała się przygotowana przez Teatr 77 z Łodzi składanka Rosjo, żono moja, oparta na wierszach, dziennikach i listach Aleksandra Błoka. Zamiarem twórców spektaklu było pokazanie sytuacji jednostki wplątanej w wir wielkich procesów historycznych, jej przeżyć i wewnętrznych konfliktów.
BARDZO DOBRY SPEKTAKL
Spektaklem bardzo dobrym było również W rytmie słońca wrocławskiego „Kalambura”, inscenizacja oparta na wierszach Urszuli Kozioł. Spektakl ten, choć podejmujący problemy uniwersalne: sytuacja człowieka we współczesnym świecie zmierzającym ku samozagładzie, samotność, konflikty moralne, do których rozwikłania brak dostatecznie uzasadnionych, jednoznacznych racji, był jakby rozbudowywany przez odbiorców, którzy usiłowali owe ogólnoludzkie dramaty umieścić w realiach społecznych swojego miejsca i czasu.Rok 1971 stał się momentem dla rozwoju świadomości studenckiego teatru szczególnym. Została przełamana bariera konwencji utrudniająca mówienie wprost o istotnie ważnych dla młodzieży i całego społeczeństwa sprawach. Teatr jako ruch i jako forma artystycznej wypowiedzi określił się wyraźnie, szukając partnerów wśród ogólnonarodowych dyskusji.